Spółki nieobjęte szwajcarską rezydencją podatkową, pobierające dochód ze szwajcarskich źródeł mogą jednak podlegać opodatkowaniu od podatku dochodowego.
Szwajcaria nie jest członkiem Unii Europejskiej, ale ma podpisaną dwustronną umowę z UE w sprawie szeregu kwestii: zmniejsza ograniczenia dla obywateli tych krajów w kwestii przeprowadzki do Szwajcarii, co sprawia, że mieszkańcy "starej" UE -17 oraz członkowie EFTA (Francja, Niemcy, Austria, Włochy, Hiszpania, Portugalia, Wielka Brytania, Irlandia, Dania, Szwecja, Finlandia, Belgia, Holandia, Luksemburg, Grecja, Cypr, Malta, Norwegia, Islandia i Liechtenstein) są traktowani w ten sam sposób co obywatele szwajcarscy w kwestiach zatrudnienia, nie wymaga się od nich pozwolenia na pobyt krótszy niż 90 dni, ale rejestracja jest nadal wymagana dla takich pracowników. Po upływie 90 dni, tacy obywatele muszą uzyskać zezwolenie na pobyt, jeśli chcą kontynuować pracę w Szwajcarii.
Obywatele pozostałych, nowych krajów członkowskich UE mają pewne ograniczenia (normy, kontrola wejścia i priorytet wejścia dla obywateli Szwajcarii w razie konfliktu), ale od 30 kwietnia 2011 r. nie będą już obowiązywać obywateli Polski.
Obywatele spoza EU/EFTA
Osoby niebędące rezydentami UE / EFTA, które chcą pracować w Szwajcarii, muszą uzyskać zezwolenie na pracę z odpowiedniego kantonowego urzędu migracji. Pracodawcy są zazwyczaj odpowiedzialni za uzyskiwanie pozwoleń dla ich pracowników. Osoba prowadząca własną działalność musi uzyskać własne pozwolenia. Zezwolenia mogą być wydawane na pobyt krótkim, średni lub stały w Szwajcarii.
Różne rodzaje pozwoleń to:
- Pozwolenia typu L umożliwiające podjęcie tymczasowych stanowisk i pobyt tymczasowy w Szwajcarii.
- Pozwolenia typu B dla obcokrajowców pozostających w Szwajcarii z określonego powodu przez dłuższy okres czasu ( nieistotne, czy dana osoba jest zatrudniona)
- Pozwolenia typu C dla stałych rezydentów (tych, którzy żyli w Szwajcarii przez 5 badź 10 lat).
- Pozwolenia typu G dla osób dojeżdżających do Szwajcarii do pracy
- Pozwolenia typu F dla obcokrajowców, którzy otrzymali prowizoryczne pozwolenie na pobyt w Szwajcarii; wydawane jest przez władze kantonu po otrzymaniu zgody od Federalnego Urzędu Migracji.
- Pozwolenie typu N dla ubiegających się o azyl
- Pozwolenie typu C dla pracujących małżonków i dzieci członków zagranicznych konsulatów lub organizacje międzyrządowe.
- Pozwolenia typu S dla ludzi potrzebujących ochrony.
Każdy, kto pracuje lub wykonuje działalność gospodarczą w Szwajcarii lub mieszka w Szwajcarii dłużej niż 180 dni w danym roku kalendarzowym jest sklasyfikowany jako rezydent według przepisów podatkowych.
Dla celów podatku dochodowego korporacyjnych spółki uważa się za rezydenta w Szwajcarii, jeśli jest albo włączone w Szwajcarii lub skutecznie zarządzać stamtąd. W ten sposób firma zarejestrowana w Wielkiej Brytanii, której rzeczywiste miejsce zarządzania znajduje się w Szwajcarii to szwajcarska firma, miejsce zamieszkania dla celów podatku dochodowego przedsiębiorstw.
Spółki objęte rezydencją płacą podatek w Szwajcarii od swoich dochodów światowych, podczas gdy pozostałe spółki na ogół płacą podatek tylko od dochodów pochodzących z zysków pozyskanych na terenie Szwajcarii, co oznacza, że mogą one podlegać szwajcarskiemu systemowi podatkowemu, jeżeli są one zaangażowane w działalność gospodarczą z siedzibą w Szwajcarii, mają tamą stałą siedzibę, i / lub posiadają tam nieruchomości. Szwajcarski oddział zagranicznej firmy płaci te same stawki podatku dochodowego od zysków, przychodów i zysków kapitałowych, co typowe szwajcarskie podmioty. Jest to określone przez prawo. Jednakże, zyski przekazywane za granicę przez daną firmę nie podlegają żadnemu podatkowi u ich źródła w Szwajcarii.