Buitenlanders met (niet-)permanente toestemming voor inwoning volgens ongeveer hetzelfde proces als iedere Amerikaan wanneer het gaat om het kopen van onroerend goed. Dit houdt in dat aan hen gevraagd kan worden om bijvoorbeeld een proof of credit and income beschikbaar te stellen.
De andere categorie is niet-inwonende buitenlanders: de mensen die toestemming hebben om regelmatig naar de VS af te reizen voor een kortere periode, maar geen toestemming hebben om er te wonen en werken (toeristenvisums vallen onder deze categorie).
Indie zij een lening willen afsluiten in de VS, moeten ze een geschikte kredietgeschiedenis ontwikkelen, wat een tijdje kan duren. Iemand’s kredietgeschiedenis wordt gevormd door het kredietbureau, dat informatie verzameld uit diverse bronnen. Deze is niet meer nodig indien de aanvrager een aanbetaling van 30 (of soms 20) procent van de totale prijs van de woning.
Een aantal instanties zal een limiet (bijv. 60%) stellen aan de loan-to-value ratio, waarbij de lening wordt verdeeld over de prijs van het huis (bijv. $200.000). Dit betekent dat 40% van het huis door kapitaal van de koper moet worden gekocht ($80.000 voor een minimumprijs van $200.000) of dat de koper een tweede lening in eigen land moet afsluiten (dit is toegestaan). Daarom wordt geadviseerd om een hypotheek af te sluiten alvorens de VS te betreden als niet-inwonende. Een hogere aanbetaling zoals deze verhoogt tegelijkertijd de kansen om een hypotheek te krijgen in de VS.
Verder kunnen buitenlanders andere moeilijkheden tegenkomen wanneer zij een lening aanvragen in de VS. Zij zullen de instantie een bewijs van inkomen en kredit moeten aanleveren (zoals iedere inwoner van de VS), maar velen zullen geen buitenlands papierwerk dat de gegevens laat zien accepteren. Zelfs niet die van kredietbureaus. Om dit toch voor elkaar te kunnen krijgen (en los van de twee eerder genoemde opties om een lening en thuisland aan te vragen en een krediethistorie op te bouwen) kan een lening die gewaarborgd wordt door de waarde van het onroerend goed. Dit heeft twee nadelen. allereerst is de rente hoger en daarnaast is het gebruikelijk dat er een aanbetaling van tussen 40 en 50 procent wordt gevraagd.
Als laatste zijn er verschillende regels en procedures in de verschillende staten, als het om een lening gaat. Ieder geval is uniek en daarom is het belangrijk dat er op individuele basis meer gerichte en gedetailleerde informatie gezocht wordt.