In theorie voorziet Turkije medische verzorging voor alle burgers (ook de daklozen). In de praktijk is het systeem onefficiënt en van slechte kwaliteit.
3 verschillende agentschappen beheren het Turkse medische zorgsysteem voor vele jaren: SSK (die de werknemers dekt), Bağ-Kur (die de zelfstandigen dekt) en Emekli Sandık (die gepensioneerde ambtenaren dekt). Deze programma's waren niet efficiënt en overbelast. Ook het was voor deze bedrijven moeilijk om met elkaar te communiceren wanneer mensen van het ene systeem naar het andere systeem overstapten (door in pensioen te gaan bijvoorbeeld).
De regering is kortgeleden begonnen met het doorvoeren van hervormingen in het medische zorgsysteem. Zo willen zij één administratief orgaan creëeren dat de hele bevolking in Turkije dekt. Deze hervormingen zullen voor elke wettelijke werknemer gratis medische verzorging voorzien. Ook zullen zij recht hebben op kortingen bij het kopen van medicijnen. Bovendien zullen kinderen tot 18 jaar gratis medische verzorging krijgen.
Eveneens zullen rechthebbende werknemers een kaart krijgen waarmee ze medische zorg kunnen krijgen in het ziekenhuis en medicijnen kunnen kopen bij de apotheker. Via deze kaart kunnen ziekenhuizen en apothekers weten bij welke verzekeraar de patiënt is aangesloten. De Turkse regering hoopt hiermee de opslag van het dossier en het betalingsproces te vereenvoudigen.
Het beleid dat zowel het oude als het nieuwe systeem in stand gehouden heeft is het yeşil kart (de groene kaart). Deze geeft de armen (daklozen en werklozen) de toegang tot gratis verzorging. Terwijl buitenlanders in aanmerking komen voor het systeem, is het onwaarschijnlijk dat armen toegelaten worden in Turkije.
De meeste buitenlanders kiezen voor privé-zorg en verzekering terwijl ze in Turkije wonen. Dit is vooral te wijten aan de hoge kwaliteit van het personeel en de private medische voorzieningen en tenslotte de Turkse taalbarrière.
Hoewel Turkije al verschillende toegevingen gedaan heeft om het hof te maken aan de EU lidnaties voorziet het nog niet de wederkerige medische zorg aan EU burgers.