Cursussen kunnen voltijd, deeltijd of gecombineerd zijn. Deze worden aangeboden door 89 universiteiten (48 oude en 41 nieuwe universiteiten die voormalig polytechnisch waren), plus 15 Schotse instanties en honderden instellingen van Hoger Onderwijs (CHE). Vele hebben lerarenopleidingen.
Het Verenigd Konikrijk wordt internationaal erkend voor zijn superieure universiteiten en andere instellingen voor hoger onderwijs. Deze omvatten bijv. de universiteit van Oxford (12de eeurw) en Cambridge (13de eeuw), staat ook bekend als 'Oxbridge'.
De toelatingsleeftijd van universiteitsstudenten is gewoonlijk 18 jaar (hoewel er uitzonderlijke studenten zijn van jongere leeftijd) en cursussen duren gewoonlijk drie of vier jaar. Dit wordt gezien als een groot voordeel voor buitenlandse studenten van landen waar de cursussen langer duren en Britse universiteiten bijna meer dan 100000 overzeese studenten aantrekken.
Er zijn ook vele Amerikaanse instituten in het Verenigd Konkrijk, voornamelijk in Londen. Voor meer informatie kan je de volgende instantie contacteren; Educational Advisory Service, The Fulbright Commission , Fulbright House, 62 Doughty Street, London WC1N 2JZ, 020-7404 6994).
In het laatste decennium waren er veel mensen die verder studeerden en ongeveer 50% van alle schoolverlaters gaan nu naar de universiteit. Vele universiteiten hebben hun toelatingsvoorwaarden versoepeld om meer studenten aan te trekken en ook door de vermindering van schoolverlaters die verder studeren.
De laatste jaren aanvaarden universiteiten studenten die gebuisd waren voor het A-niveau examens om lege plaatsen te vullen (universiteiten krijgen te kampen met financiële straffen als ze niet voldoende studenten inschrijven). Sommige universiteiten waarderen ook studenten op die niet geslaagd waren voor hun examen en vele mensen beweren dat de standaarden van de hedendaagse diploma's minder waard zijn dan 20 of 30 jaar geleden. Britse universiteiten behoren tot de top universiteteiten van de wereld.
Collegegeld voor Britse universiteiten
Het collegegeld is de afgelopen jaren in het Verenigd Koninkrijk enorm gestegen. In 2004 was het collegegeld verhoogd van £1,000 tot £3,000 per jaar. Het maximale collegegeld is verhoogd tot £3,290.
De overheid heeft ervoor gezorgd dat studenten vanaf 2012 studenten fors meer betalen. Universiteiten in Engeland vragen voor £9000 collegegeld per jaar.
Studenten hebben het recht om een lening van de overheid aan te vragen om de kosten te dekken. Ook zijn er beurzen beschikbaar voor studenten die ouders hebben met een laag inkomen.
In Schotland is de situatie anders. Het collegegeld werd eerst afgeschaft vanwege de decentralisatie, en zullen studenten de studieschuld moeten betalen als ze afstuderen.
Dit systeem werd opgeheven en alle Schotse studenten zijn niet verplicht om collegegeld te betalen.
Studentenlening in het Verenigd Koninkrijk
Het financiële pakket, aangeboden voor studenten, met dank aan de Britse studiefinanciering omvat:
- Collegegeldkrediet
- Lening (alleen voor voltijd studenten)
- Beurs (alleen voor voltijd studenten)
Collegegeldkrediet dekken de kosten voor de vakken en zijn beschikbaar voor Britse en EU vol en- deeltijd studenten. De lening wordt direct betaald aan de universiteit of het collegegeld moet worden terugbetaald. Over het algemeen hebben voltijd studenten recht op hulp tot £9000, terwijl studenten die studeren aan een particuliere universiteit hulp krijgen tot £6000.
Alleen voltijd studenten ontvangen een lening voor levenskosten. Deeltijd en EU studenten en studenten ouder dan 60 jaar hebben hier geen recht op. Als je een Brits nationaliteit hebt en bent teruggekeerd om onderwijs te volgen in het Hoger Onderwijs, heb je hier ook recht op. Tijdens de inschrijfperiode zul je details moeten geven over het huishoudelijke inkomen. Aan het begin van het semester wordt de lening direct overgemaakt op jouw bankreking, maar zal terug betaald moeten worden. De lening voor levenskosten bedraagt £4,375 voor thuiswonende studenten. Uitwonende studenten buiten Londen ontvangen een lening van £5,500. Studenten die tijdens hun studie een jaar in het buitenland studeren ontvangen een lening van £6,535.
Beurzen
Naast leningen kunnen studenten aanvraag doen voor financiële hulp van een fonds dat colleges discreet verstrekt aan behoeftige studenten. Wanneer je naar de universiteit gaat krijg je informatie over studentenleningen en het toegankelijk fonds door het administratieve afdeling of de studentenunie. Banken bieden studenten ook zichtrekeningen aan die vrij zijn van intrest. Hiermee moet men wel opletten.
De eisen voor het ontvangen van een beurs zijn hetzelfde als voor studenten met een lening. Studenten zijn ook verplicht om de startdatum van hun studie te melden. De beurs hoeft niet terug betaald te worden, maar de lening wordt wel verminderd als gevolg. Als je hiermee in aanmerking komt, kun je Student Finance Calculator gebruiken om te berekenen hoeveel je ontvangt. Dit is gebaseerd op het inkomen van jouw ouders.
EU-studenten
Er worden ook beurzen aan EU-burger gegeven en hun kinderen die in het Verenigd Koninkrijk werken. Ook krijgen erkende vluchtelingen en hun kinderen een beurs. EU-burgers die inwonende zijn binnen de EU hebben recht op beurzen (die enkel de kosten voor universiteit dekken) op dezelfde basis als Britse inwoners, maar betalen hun eigen leefkosten.
Als uitzondering kan de regering ook beurzen geven die de levenskost dekt. Deze beurzen zijn enkel voor studenten die in het Verenigd Koninkrijk hebben gewoond (of de Kanaaleilanden of eiland Man) gedurende drie jaar voor de aanvang van hun cursus. De factoren die de omvang van de beurs bepalen zijn ingewikkeld en hangen vooral af van de financiële toestand van de student en van de ouders. Het collegegeld voor EU studenten bedraagt tussen £6,030 en £16,650 in het Verenigd Koninkrijk.
Niet-EU studenten
Overzeese studenten van buiten de EU moeten de volle kosten betalen voor hun studies en verblijf. Deze omvatten de niet-EU, EER burgers, tenzij ze migrantwerkers geweest zijn in het Verenigd Koninkrijk of het een kind of echtgenoot/echtgenote is van een EER migrantwerker. De kosten voor buitenlandse studenten liggen tussen £8,150 en £31,494 (Cambridge) in het Verenigd Koninkrijk.
Er zijn echter publieke en private beurzen en schema's beschikbaar voor overzeese studenten, vooral voor postgraduaten.
Ze worden verschaft door de Britse regering, de Britse Raad, universiteiten en individuele colleges, en door een aantal private beheerders en professionele instanties. Men kan wereldwijd info over beurzen vinden bij 80 Britse raadskantoren en op deze website. Met zelfs een beurs moet je in staat zijn om te zorgen voor jezelf tijdens je studies.
Jongeren tussen de 16 en 18 jaar kunnen hun opleiding voort zetten aan een school die beheerd wordt door de lokale onderwijsraad. De vergoedingen zijn betaalbaar en studenten moeten een goede kennis van Engels hebben. Ook moeten ze de nodige kwalificaties kunnen voorleggen.
Een buitenlandse burger van ouder dan 18 jaar die in het Verenigd Koninkrijk wenst te studeren voor langer dan zes maanden (om een professionele kwalificatie te kunnen behalen) moet zijn kwalificaties en financiële middelen kunnen bewijzen. Het bewijs moet ingediend worden bij de onderwijsinstelling en bij de immigratie autoriteiten.
Levenskosten
De geschatte jaarlijkse levenskosten voor studenten zijn op zijn minst £1000 per maand in Londen en £600-650 buiten Londen. De financiële overmacht van studenten heeft er voor gezorgd dat er jaarlijks veel studenten hun studies laten staan. Ongeveer één op acht studenten stopt met zijn studies en gaat op zoek naar een baan.
Vele universiteiten hebben jobclubs die studenten helpen hun inkomen te verdubbelen en ongeveer één derde van de studenten slagen erin om hun studies te volbrengen. Buitenlandse studenten in het Verenigd Koninkrijk die langer dan zes maanden studeren hebben recht op gratis ziekenzorg van de Nationale Gezondheidsdienst.
Studenten van kortere opleidingen genieten ook als hun thuisland een wederkerige gezondheidsovereenkomst heeft afgesloten met het Verenigd Koninkrijk. Indien niet, moeten ze een private ziekteverzekering aangaan.
Toelatingskwalificaties voor Britse universiteiten
De minimum kwalificatie voor de toelating aan een universiteit is een mix van GCE A-niveaus en AS-niveaus of SCE (in Schotland). Hoe beter de universiteit (of betere reputatie) en hoe populairder de cursus, hoe hoger de toelatingskwalificaties zijn.
Aanvragers hebben gewoonlijk minimum twee of drie A-niveau certificaten nodig en drie GCSE (minimum graad C), inclusief een vreemde taal en Engels en wiskunde. De minimum toelatingskwalificaties worden bepaald door de individuele universiteiten en hogescholen en variëren aanzienlijk.
Universiteiten houden ook rekening mee of jij geschikt ben voor een cursus of jouw vaardigheden. Het komt ook voor dat een toelatingstest, interview of auditie vereist is. Bovendien, is het voldoen aan de toelatingseisen geen garantie voor een plek. Als een voorwaardelijke plek wordt aangeboden, kan de universiteit hoge of lage toelatingseisen toepassen. Deze moeten echter gehaald worden.
De basis A-niveau vereiste voor de meeste cursussen is een A-niveau E graad en vele colleges en universiteiten aanvaarden studenten met A-niveau D graden. Universiteiten en andere instellingen zijn gewoonlijk zeer flexibel in hun toelatingsvoorwaarden, vooral bij oudere studenten (21 of ouder) en diegene met andere kwalificaties. Ongeveer 20% van de universiteitsstudenten is ouder dan 35 jaar. Kwalificaties voor overzeese studenten, die hen kunnen toelaten tot de universiteit in hun eigen land, worden in overweging genomen.
Waarschijnlijk zijn er wel nog certificaten vereist van het niveau A (of gelijkaardig). Alle aanvragen worden bekeurd op hun verdiensten, wat ook je kwalificaties zijn. Sommige universiteiten werden gedwongen om de toelatingsvoorwaarden te verminderen, vooral voor wetenschappelijke en ingenieursopleidingen. Dit is te wijten aan de terugval van A-niveau standaarden (sommige hebben de ingenieursstudies uitgebreid van drie naar vier jaar).
Alle buitenlandse studenten vereisen een grondige kennis van de Engelse taal. Dit wordt getest, tenzij de kandidaat over een certificaat beschikt. Britse universiteiten aanvaarden International Baccalaureate (IB) certificate als toetredingsvoorwaarde. Een middelbaar diploma van de VS wordt vaak niet toegekend. Contacteer de individuele universiteiten voor verdere informatie.
Opleidingen
Het academiejaar van de universiteit start in september of oktober en eindigt in juni of juli. Het is verdeeld in drie semesters van acht tot tien weken of twee semesters van ongeveer 15 weken. Studenten studeren een hoofdvak met twee bijvakken.
Opleidingen duren over het algemeen drie jaar, maar veel studenten kiezen een opleiding waarbij één jaar moet werken in de industrie of handel. Als je een talenopleiding volgt, ben je verplicht om één jaar in het buitenland te studeren.
Universitaire diploma's in het Verenigd Koninkrijk
De meest voorkomende diploma's zijn een Bachelor of Arts (BA) en een Bachelor of Science (Bsc). De Bachelor-diploma's krijgen een indeling. Het hoogste diploma is een 'honours' diploma en wordt uitgereikt wanneer de cursus extra materiaal omvatte over het hoofdvak. Het hoogste certificaat is een first-class degree met een gemiddelde van 70%, wat nogal zeldzaam is. Second-class diploma's worden ingedeeld in 2,1 (60%-70%, uitstekend) en 2,2 (50%-60%, gemiddeld). Deze komen regelmatig voor terwijl een derde klasse diploma (lager dan 50%) minder voorkomt.
De laagste indeling is een "pass" of "postgraduate". Second degrees zijn gewoonlijk een Master of Arts (MA) of een Master of Science (Msc). Deze worden uitgereikt aan Bachelors voor een cursus van één jaar voor een onderwerp verschillend aan hun studievakken. Studenten die postgraduaat werk doen in dezelfde vakken als hun undergraduate werk, doen gewoonlijk een 2-jarige Master in Filosofie (M-Phil) of een 3-jarige Dokter in Filosofie (PhD). Sommige Schotse universiteiten reiken een Master-diploma uit als eerste diploma in kunstvakken.
Graduaten die als leerkrachten in aanmerking willen komen moeten een 4-jarige Bachelor-opleiding in het onderwijs doen. Daarbij moeten ze ook nog één jaar postgraduaat training volgen aan een universiteit of college voor lerarenopleiding (gekend als Postgraduate Certificate of Education or PGCE).
Aanvragen
Alle inschrijvingen voor voltijd opleiding voor Britse universiteiten worden geregeld via USAC (studielink). De UCAS website omvat alle Britse universiteiten en 300 andere instituties. Als je de voorkeur hebt voor een deeltijd opleiding, zul je persoonlijk contact op moeten nemen met het desbetreffende universiteit om informatie te achterhalen hoe je moet inschrijven.
Inschrijven via UCAS kan online gedaan worden. UCAS werkt nauw samen met scholen, universiteiten, colleges, bibliotheken en andere instanties om ervoor te zorgen dat jij toegang hebt tot het systeem.
Het inschrijfprocedure gaat als volgt:
- Vanaf maart tot september zal je een keuze moeten maken tot welke universiteit je toegelaten zou willen worden. Open dagen, conferenties en beurzen vinden plaats tussen deze maanden. Probeer zoveel mogelijk te bezoeken, zodat je een indruk krijgt van de universiteiten. Je kunt je inschrijven vanaf mid september.
- 15 oktober is de deadline voor inschrijvingen Cambridge of Oxford opleidingen en voor geneeskunde, tandheelkunde en diergeneeskunde voor alle universiteiten.
- 15 januari is de deadline voor alle andere inschrijvingen, zodat iedereen gelijk wordt behandeld in Groot-Brittanië of ergens anders in de EU (behalve kunst opleidingen). Inschrijvingen worden normaalgesproken geaccepteerd na de deadline, maar gemarkeerd als “laat”. Het is aanbevolen om je voor 15 januari in te schrijven.
- Tussen februari en juli, voor degene die pech hadden, kunnen UCAS Extra gebruiken om vijf universiteiten naar keuze te kiezen. Als de aanvraag ontvangen is, kunnen studenten een universiteit weigeren of accepteren. Als zij geen aanbod ontvangen hebben studenten een kans om een zesde keuze te maken met betrekking tot een universiteit.
- Op 25 februari zijn er extra inschrijvingen, mocht je de keuze hebben gemaakt om voor een andere universiteit in te schrijven.
- Op 24 maart is een verlengde deadline voor kunst opleidingen. Meer informatie hierover kun je vinden op de UCAS website .
- UCAS probeert de resultaten van universiteiten en colleges te publiceren voor 31 maart van de inschrijvingen van 15 januari.
- Op 8 mei zul je moeten reageren op het aanbod die je hebt ontvangen op 31 maart, behalve als je je inschrijft via UCAS Extra. Als UCAS jouw inschrijving niet heeft ontvangen, dan zal jouw aanvraag genegeerd worden.
- Op 9 mei moeten alle universiteiten hun beslissingen versturen naar UCAS in het belang voor degenen die zich hebben ingeschreven op 15 januari.
- Als UCAS de beslissing voor 9 mei ontvangt, zul je moeten antwoorden voor 6 juni, behalve als je inschrijft voor UCAS Extra.
- 27 juni is de deadline voor het reageren op een eventueel aanbod dat UCAS ontvangt vóór 7 juni.
- Als UCAS jouw inschrijving voor 30 juni ontvangt, zullen zij jou de gekozen universiteiten of colleges toesturen.
- In juli worden de resultaten vrijgegeven voor BTEC en IB kwalificaties. Studenten hoeven niet te wachten tot augustus. In augustus ben je ervan verzekerd of je een plek hebt gekregen.
- 3 juli is de deadline voor de inschrijvingen voor USAC Extra.
- Op 18 juli moet de beslissing gemaakt zijn door UCAS met betrekking tot de inschrijvingen van 30 juni.
- Op 25 juli moet er gereageerd worden op de beslissingen die gemaakt zijn voor 18 juli en inclusief UCAS Extra kandidaten. Dit is ook de deadline voor het maken van wijzigingen in de reacties.
- De resultaten van SQA (Schotse kwalificatie) worden gepubliceerd.
- Op 20 september is de deadline voor het accepteren van aanvragingen die hetzelfde jaar beginnen.
Studenten moeten de updates elk jaar in de gaten houden die hier gepubliceerd zijn.
Accommodatie
De accommodatie kost is een belangrijke factor voor vele studenten bij de beslissing van naar welke universiteit ze willen gaan en een stijgend aantal studenten blijven thuis door de toenemende kosten. De universiteiten adviseren de studenten om een appartement te huren of een kamer in de universiteit aan te vragen.
Slechts één derde van de studenten kunnen een kamer krijgen binnen de universiteit, hoewel de meeste universiteiten aan alle eerstejaars onderdak bieden. Studenten moeten zo snel mogelijk aanvraag doen naar plaatsen bij de maatschappelijke assistenten. Zij staan in voor het zoeken naar gepaste accommodatie voor de studenten (college en privé). Op vele websites van universiteiten kun je online inschrijven voor accomodaties. Sommige colleges hebben verblijfplaatsen voor buitenlandse studenten voor de duur van hun cursus. De kost van accommodatie varieert aanzienlijk en het ligt eraan in welke stad jij verblijft.
Privé accommodatie
Een groot aantal studenten huren appartementen of huizen waarvan een particulier eigenaar is. Ze kunnen deze appartementen delen met andere studenten, hoewel dit soort accommodatie in vele gebieden moeilijk te vinden en en duurder zijn. Een ander alternatief is om een privé-huis te huren waarbij de maaltijden zijn inbegrepen.
De Britse Raad kan je mogelijk helpen bij het zoeken naar accommodatie (het adres van je lokale kantoor kan men bekomen bij de British Diplomatic Posts abroad). Als je in Londen studeert kan je de British Council Accommodation Unit controleren (020-7930 8466).
Het British Council Information Centre (10 Spring Gardens, London SW1A 2BN, 020-7389 4548) geeft info en advies over opleidingen in het Verenigd Koninkrijk voor overzeese studenten. De website 'Education UK ' heeft ook goede info over studeren in het Verenigd Koninkrijk.
Open Universiteit
Naast de traditionele universiteiten (waar studenten alle lessen bijwonen aan de universiteit) heeft het UK ook een Open Universiteit (OU). Deze hebben geen centrale campus en het meeste studiewerk gebeurt thuis. De OU is één van de meest succesvolle instelling van het Britse onderwijs en miljoenen mensen hebben zich hierbij al ingeschreven.
De Open Universiteit is toegankelijk voor iedereen, ongeacht de leeftijd, bezetting, achtergrond of vorige kwalificaties. Er zijn geen toelatingsvoorwaarden, geen interview en barrières. Studenten aan de Open Universiteit studeren thuis in hun vrije tijd (sommige colleges worden uitgezonden op de BBC radio en TV, ze starten al om 6 u). Studenten hebben veel bijstand. De Open Universiteit heeft een netwerk van 13 regionale centrums en meer dan 250 studiecentra doorheen het Verenigd Koninkrijk. Deze studiecentra hebben 5000 lesgevers en raadgevers die instaan om mensen de begeleiden doorheen de studies.
Je hebt ook de gelegenheid om andere studenten te ontmoeten en residentiële zomerscholen. Naast de traditionele diplomacursussen biedt de OU korte cursussen, self-contained study pakketten en postgraduaat diploma's. Voor verdere informatie kan je de volgende instantie contacteren; the Central Enquiry Service, Open University , PO Box 197, Milton Keynes MK7 6BJ (0845-300 6090).
Studie-organisaties
Alle universiteiten hebben een variatie aan gemeenschappen en clubs. Vele worden georganiseerd door de studentenraad, dat het centrum is voor sociale activiteiten. De meeste studentenraden in Engeland en Wales zijn lid van de Nationale Unie van Studenten. Er zijn ook instanties voor studenten in Schotland en het noorden van Ierland.
De meeste universiteiten hebben fantastische sportfaciliteiten die ook toegankelijk zijn voor de gemeenschap. Je hebt tenminste zes pasfoto's nodig voor studentenkaarten en reispassen, waar je ook studeert.
Verdere informatie
De consumentenorganisatie publiceert een aantal boeken voor diegene die verder willen studeren, inclusief Making the Most of Higher Education door Edith Rudinger, Which? Subject? en Which? Career? Andere nuttige boeken zijn The Student Book door Klaus Boehm en Jenny Lees-Spalding (Trotman), deze omvatten alles wat je moet weten om naar de universiteit te gaan, en The Times Good University Guide door John O'Leary (Times Books).