Als je je wat overdonderd voelt door de Turkse vastgoedmarkt, kan je beginnen met het consulteren van de advertenties in de Engelstalige kranten, zoals 'the Turkish Daily News' of 'the New Anatolian'.
Je kan ook het tijdschrift 'Emlak Pazari' raadplegen als je Turks kan lezen. Hierin kan je ook advertenties vinden.
Eens je wat gekalmeerd bent kan je omgeving bezoeken. Beschikbaar vastgoed kan men herkennen door de bordjes met 'Kıralık Daire' erop (Appartement te huur). Dit soort onderzoek is voordelig voor verscheidene redenen. Het geeft je allereerst een idee van de gebieden in de stad waar de meeste huurwoningen beschikbaar zijn. Ten tweede kan je op die manier woningen vergelijken met elkaar.
Op bordjes kan je altijd telefoonnummers terugvinden van huurbazen. Bel echter niet tenzij je vlot Turks praat. Huisbazen spreken nauwelijks een andere taal, dus kan je maar beter een Turkse vriend bellen.
Als je zoekt naar een appartement om te delen kan je vacatures vinden in jeugdherbergen en in taalscholen.
Turkse vastgoedmakelaars
Vastgoedmakelaars (emlakçi) hebben kantoren in de omgeving waar ze eigendommen vertegenwoordigen. Verwacht echter niet dat ze een begripvolle dienst leveren zoals in je thuisland.
In Turkije functioneren vastgoedmakelaars voornamelijk als tussenpersonen. Zij zullen woningen opnemen in hun lijst en je uitnodigen om er te gaan bezoeken. Veel details van de eigendom kan je echter niet verwachten van hen.
Je mag blij wezen dat de agenten de juiste prijs aanrekenen voor het aantal vierkante meters. Om deze reden zul je waarschijnlijk verschillende woningen bezoeken voor je er één vind naar je zin. Eens je een flat gevonden hebt zal je een commissie gelijk aan één maand huur moeten betalen aan de vastgoedmakelaar.
Huren buiten de grote steden
Als je huren in de stad een risico vind, bezoek dan eens het platteland voor een ander uitzicht te hebben. Huurwoningen komen niet veel voor op het platteland en in kleine stadjes. Er zijn dan ook weinige bronnen beschikbaar voor het vinden van een huurwoning.
Je zal echter moeten vertrouwen op de informatie die je krijgt van de persoon in kwestie (en je Turkse taalvaardigheden). Als je geen Turks praat zoek je beter geen woning, tenzij je een Turkse vriend hebt die je kan helpen. Zelfs als je iets vindt kan het zijn dat de woning in slechte staat verkeert.
Huren in een ongekende omgeving kan evenwel zijn voordelen hebben. De huurprijzen zijn verbazingwekkend laag (75 Turkse lira per maand, vergeleken met 500 lira in een grote stad). Vele verhuurders op het platteland hebben een goede indruk over buitenlandse huurders, ook al twijfelen ze te verhuren aan ongetrouwde koppels.
Uiteindelijk word je minder bedrogen op den buiten dan in de stad. De verhuring wordt meestal informeel en mondeling geregeld tussen huurder en verhuurder.